आम्ही कोण?

हताश झालेले सर्व रस्ते... प्रारंभासकट अंताचे संदर्भ गमावून बसलेले ठसे, थरकापत्या रक्ताची असह्य वळणे... किती धावायचे आपण अजून? एकेक दिशा हतबल... उभ्या जन्माचे चकवे पायांशी घुटमळणारे... अराजकाची निस्पंद चाहूल आतल्या आत डुचमळणारी... किती धावायचे आपण अजून? रस्त्याच्या मधोमध दिशाहीनतेचा वारसा अंगावर पांघरून उभी आपली पिढी रोजच्या अज्ञात अपघाताची वाट पाहत बेफिकीर. धुळकटल्या नजरेत घोंघावणारी अस्पृश्य क्षितीजे. हताश झालेले सर्व रस्ते...